H Νεοσύστατη «υποκρΙτέα θεατρική συνΤεχνία» και το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου «ΘΕΑΤΡΟΦΡΕΝΕΙΑ»
παρουσιάζουν δύο μονόπρακτα δύο μεγάλων Ελλήνων δημιουργών, που με το συνολικό
τους έργο αλλά και τη στάση ζωής τους σηματοδότησαν το μεταπολεμικό νεοελληνικό
θέατρο, και που η διαχρονικότητα των γραπτών τους καθρεφτίζει την σημερινή
πικρή πραγματικότητα. Αυτό που προβάλει το έργο των δύο δημιουργών, η μοναξιά,
η απομόνωση, η υποκριτική μικροαστική αντίληψη περί κοινωνικής ανέλιξης ενώ
ζούμε μέσα στην αβεβαιότητα, η αγωνία του ανθρώπου-δημιουργού μπροστά στο
θάνατο, είναι θέματα επίκαιρα σημερινά όσο και χθεσινά»
Τα μονόπρακτα γράφτηκαν πριν αρκετά χρόνια αλλά όπως θα
δούμε « όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν»...
